اگه دیدی یه روزی از قلبت دود بلند شد نترس !

اون منم که معتاد محبتت شدم !

اگر دلبر ز من دلگیر باشد /  علاج رفتنش شب گیر باشد

به پابوس تو دلبر خواهم آمد /  اگر در گردنم زنجیر باشد   







زندگی وقتی قشنگه که دلی برای دلی تنگ میشه

الان زندگیم خیلی قشنگه !







همانطور که به زیبایی تو خیره شده ام ، با خود می اندیشم

آیا هرگز فرشته ای را دیده ام که در ارتفاعی چنین پایین پرواز کند ؟







با آنکه ز ما هیچ زمان یاد نکردی / ای آنکه نرفتی دمی از یاد ، کجایی    ؟







در مشرق عشق دشت خورشید تویی / در باغ نگاه یاس امید تویی

در بین هزار پونه آنکس که مرا / چون روح نسیم زود فهمید تویی   







ما کشته ی عشقیم ، محبت کفن ماست / پرورده ی رنجیم ، رفاقت هدف ماست   







یک جام پر از شراب دستت باشد / تا حال من خراب دستت باشد

این چند هزارمین شب بی خوابیست / ای عشق فقط حساب دستت باشد   









زندگی با تو چه زیباست نمیدانی تو / دل من غرق تمناست نمیدانی تو

شوق دیدار تو در باغ دلم میشکفد / بلبل مست تو تنهاست نمیدانی تو

جز تو کس نیست که من منتظر او باشم / دل من منتظر توست نمیدانی تو    







چو ماه از کام ظلمت ها دمیدی / جهانی عشق در من آفریدی

دریغا ، با غروب نابهنگام / مرا در دام ظلمت ها کشیدی   







شبی پر کن از بوسه ها ساغرم / به نرمی بیا همچو جان در برم

تنم را بسوزان در آغوش خوش / که فردا نیابند خاکسترم   







ما غصه خور تلخی فریاد شماییم/ شادیم در آن لحظه که در یاد شماییم   







خون من یعنی وجودم ، بی خون من هیچ و پوچم،

‌بارها در عشقنامه نوشتم،خون من مهر وجودت   







از دیروزها به دنبالت دویدم و به امید دیدارت به امروز رسیدم ولی افسوس

افسوس که تو به فرداها سفر کرده ای   







دوچشمت سرزمین آرزوها نگاهت داستان آشنایی ست

امان از آن زمان که قلب عاشق گرفتار خزان یک جداییست   







وقتی دهکده ای آتش می گیرد همه دودش را می بینند

اما وقتی قلبی آتش می گیرد کسی شعله اش را نمی بیند   







خانه های جدول زندگیم را دستان مهربانت یک به یک پر کرد

و رمز جدول چنین بود: دوستم بدار   







من ازین پس به همه عشق جهان میخندم  / به هوس بازی این بی خبران میخندم

هرکه آرد سخن از عشق به آن میخندم / خنده من از گریه غمگین تر است

کارم از گریه گذشته است ، به آن میخندم