از بس که غصه تو قصه در گوشم کرد
غمهای زمانه را فراموشم کرد

ای داد دوباره کار دل مشکل شد
نتوان ز حال دل غافل شد
عشقی که به چند خون دل حاصل شد
پامال سبکسران سنگین دل شد

عشق تو به تار و پود جانم بسته است
بی روی تو درهای جهانم بسته است

دانی که ز عشق تو چه شد حاصل من
یک جان و هزار گونه فریاد از تو

با غم سر کن که شادی از کوی تو رفت
با شب بنشین که آفتاب از تو گریخت