اميدوارم که دانه‌اي بر خاک بفشاني
هرچند خُرد بوده باشد
و با روئيدنش همراه شوي
تا دريابي چقدر زندگي در يک درخت وجود دارد.

ميدوني که چه موقع مي فهمي دنيا دو روزه؟ وقتي که اوني که دوستش داري بهت بگه تا آخر دنيا باهاتم

حسنت هميشه در فزون باد
رويت همه ساله لاله گون باد
اندر سر ما خيال عشقت
هر روز که باد در فزون باد

آسمان را ستاره زيبا مي كند --باغ راگل--عشق را محبت--چشم را اشك ودوستي را(تو)
بگير از من تو اي دل يادبودي که تنها لايق اين دل توبودي هزاران خواستند اين دل بگيرند . ندادم چون عزيز دل تو بودي

زندگي را نفسي ارزش غم خوردن نيست و دلم بس تنگ است بي خيالي سپر هر درد است باز هم مي خندم آن قدر مي خندم که غم از روي رود